vrijdag 5 februari 2010
Schade door brand in bouwbedrijf Michiels
200.000 euro schadedoor brand in loods
Na lastercampagne nu weer tegenslag voor grondwerken Michiels
HEIST-OP-DEN-BERG - Een zeefmachine in de loods van grondwerken Michiels raakte donderdagnacht vernield in een brand. Eerder werden in graffiti al slogans tégen het bedrijf op openbare gebouwen gespoten, dus startte het parket onmiddellijk een onderzoek.
Theo Derkinderen
Naar de oorzaak van de brand in de loods van Herman Michiels, in de Impulsstraat, is het voorlopig nog gissen. Het Mechelse parket neemt de zaak heel ernstig en stuurde donderdagnacht nog een branddeskundige ter plaatse.
Onlangs werd Herman Michiels immers het slachtoffer van een lastercampagne. Toen werden op enkele kerken in Heist-op-den-Berg en op de muur van een school in Booischot graffitislogans tégen het bedrijf aangebracht. Michiels is een van de onderaannemers die werken uitvoert aan een nieuw asielcentrum in Steenokkerzeel en dat is niet naar de zin van een groep actievoerders. 'Daarom onderzoeken we deze brand ook zo grondig. Voorlopig blijven alles pistes open tot we meer duidelijkheid hebben', zegt Goedele Van den Brande van het Mechelse parket.
Of de brand van donderdagnacht aangestoken is, was gisteren nog verre van duidelijk. 'Ik spreek mij daar niet over uit en wacht het onderzoek van het parket af', reageerde eigenaar Herman Michiels. 'De schade in de werkplaats is toch aanzienlijk. De zeefmachine is compleet vernield. En zo'n machine kost al gauw 200.000euro. Ook een kraan, die net naast de zeefmachine stond, is door het vuur beschadigd. Onder meer de elektriciteit van de kraan is geraakt.'
Ook de elektriciteit van de loods en de lichtstraat bovenaan zijn door de warmte beschadigd.
Heel veel rook
De brandweerkorpsen van Heist-op-den-Berg en Putte kwamen massaal ter plaatse om het vuur te bestrijden. 'Bij onze aankomst steeg er een grote rookpluim op uit een van de rookluiken op het dak', zegt Joris Vranckx van de Heistse brandweer. 'Aanvankelijk wisten wij niet wat er precies in brand stond omdat de hele loods helemaal onder de rook stond. Uiteindelijk hebben we de poorten kunnen openen en merkten we ook dat het om een machine ging die in brand stond. Het vuur was gelukkig snel onder controle.'
Nog gedraaid
Herman Michiels vraagt zich alvast af hoe de zeefmachine vuur kon vatten. 'Ik weet dat de machine twee dagen geleden nog gedraaid heeft', zegt de zaakvoerder. 'De werkzaamheden van ons bedrijf komen door de brand gelukkig niet in het gedrang. Iedereen is na de brand weer aan de slag gegaan. De werkplaats kan de hele dag niet gebruikt worden, maar dat lossen we wel op.'
Het onderzoek naar de oorzaak van de brand werd gisteren in de loop van de dag voortgezet.
30.01.2010
http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleid=4S2LJ96B
zondag 31 januari 2010
Jongeren wreken doodgeschoten overvaller met molotovcocktails
ANDERLECHT - Een bende jongeren heeft vrijdagavond een spoor van vernieling getrokken door Anderlecht. Wellicht wreekten ze de overvaller die vorige week werd doodgeschoten in Molenbeek.
De amokmakers verzamelden vrijdagavond in de Victor Rauterstraat, dichtbij het appartementsgebouw waar de ouders van Hassan Bouaïnine wonen. Bouaïnine werd donderdagnamiddag door de politie doodgeschoten na een overval op een Lidl-warenhuis in Sint-Jans-Molenbeek. Hij opende zelf het vuur op de agenten. 'We vermoeden dat die gebeurtenis het vuur aan de lont stak', vertelt adjunct-korpschef van de zone Zuid Patrick Evenepoel. 'De nacht daarop was er in onze zone nog een schietpartij tijdens een achtervolging met onze agenten. Die relschoppers hebben weinig nodig om amok te maken, maar we denken niet dat het georganiseerd was. Het was wellicht een samenloop van omstandigheden.'
De bende vernielde enkele wagens in de Rauterstraat. De politie kwam ertussen, maar de heethoofden trokken naar het Albert I-plein. Op hun tocht staken ze een wagen in brand en sloegen ze winkelramen aan diggelen. Ook twee bushokjes moesten eraan geloven. 'We hebben één minderjarige kunnen oppakken. Hij is ter beschikking gesteld van het parket. Hij gooide met molotovcocktails. Eens de jongeren op het Albert I-plein arriveerden, hadden we de situatie snel onder controle. De rellen hebben een uurtje geduurd en om 20.30 uur keerde de rust terug.'
De jeugdrechter zal zich uitspreken over het lot van de minderjarige. De andere verdachten konden ontkomen.
Gespannen sfeer
De politie kamde nadien de wijk uit om aanstokers te ontmoedigen. Tijdens de incidenten stonden ook waterkanonnen van de federale politie klaar, maar die waren uiteindelijk niet nodig.
In de wijk hangt al weken een gespannen sfeertje. 'Als er iets gebeurt, dan zitten wij met de problemen', aldus Evenepoel. 'Gelukkig werden we vrijdagavond tijdig verwittigd door buurtbewoners, waardoor we konden ingrijpen voordat het escaleerde. We hadden de rellen niet echt verwacht. We blijven natuurlijk waakzaam.'
Gisterenavond was er alvast veel politie op de been in Anderlecht. Dat had ook te maken met de voetbalwedstrijd van RSC Anderlecht tegen Cercle Brugge.
24.01.2010
www.nieuwsblad.be
Inval bij Sodexo-kantine aan de ULB
Een groep mensen is maandagmiddag binnengevallen in de kantine van Sodexo aan de Brusselse universiteit. Ze namen eten mee, bedorven ander voedsel en lieten pamfletten achter die de rol van Sodexo in de asielcentra verduidelijkte. Er werd ook een slogan gespoten.
Hieronder een vertaling van het pamflet.
"Een uur pauze.
Voeten slenteren van het auditorium naar de kantine.
Een zwaar hoofd van de preken, door één en dezelfde stem uitgesproken. Het is tijd om de buik te vullen met één en hetzelfde voedsel van de kantine.
In de catalogus van meningen, zoals achter de gekoelde ramen, eenzelfde etalage van producten. Met duizend bijeengepropt in een auditorium of met twintig aanschuiven in een rij, men wil ons de illusie van de keuze geven; men spoort ons aan om te geloven dat, door te kiezen tussen deze of die sandwich, deze of die les, we een positie innemen.
We zouden kunnen praten over wat er achter de professor schuilt, wat hij ons doet slikken en met welke dosis.
We willen eerst het kadaver opgraven dat zich achter de kantine schuilt.
Het heeft een naam: Sodexo.
Een naam dat we sinds onze eerste schooljaar kennen: ze leveren dezelfde diepgevroren soepen, dezelfde groentenpurees, hetzelfde smakeloze vlees, bijna in alle staatsscholen.
Overal ter wereld kennen anderen de naam sinds hun eerste verblijf in de gevangenis.
In de centra voor “vreemdelingen”, in de kerkers voor ongewensten. In de kantines van militaire bases, in de cafetaria's van booruitrustingen, zoals in de kantoren van mijnbedrijven en andere opeenhopingen van uitgebuiten en dollars bevindt dezelfde stront zich in de potten.
Maar wees gerust. Jullie zijn zeker beter gevoed dan een “vreemdeling” in een centrum. Normaal ook, hier betaal je. Elders is het de Staat die betaalt opdat men niet teveel zou creperen in haar kooien. In beide gevallen is het Sodexo die binnenrijft.
Hier in België bouwt de Staat een gevangenis voor “vreemdelingen” in Steenokkerzeel. Nog één erbij, naast de luchthaven om de uitwijzingen te vergemakkelijken. Met individuele cellen om diegenen die revolteren te isoleren. Sodexo zal ook in de running zijn.
Hier in de ULB heeft Sodexo de klus al binnengehaald, net zoals het bedrijf Jacques Delens, dat zowel met de bouw van het Solvay-auditorium als met de bouw van deze nieuwe gevangenis poen schept.
Vandaag onteigenen we Sodexo van haar eetbare stront opdat ze, gratis, bevrijd van haar financiële ketens die haar aan opsluiting, uitbuiting en kolonisatie verbinden, een minder bittere smaak terugvindt.
Vandaag bederven we haar eetbare stront opdat ze, oneetbaar, de smaak van deze collaboratie krijgt.
Overal en altijd willen we zandkorrels, roest of parasieten in de raders van de macht en van de deportatiemachine; van bedrijven, instituties, Staten die een wereld voeden die onze verlangens en onze wil probeert te vernietigen."
18.01.2010
http://www.cemab.be/news/2010/01/8421.php
Hieronder een vertaling van het pamflet.
"Een uur pauze.
Voeten slenteren van het auditorium naar de kantine.
Een zwaar hoofd van de preken, door één en dezelfde stem uitgesproken. Het is tijd om de buik te vullen met één en hetzelfde voedsel van de kantine.
In de catalogus van meningen, zoals achter de gekoelde ramen, eenzelfde etalage van producten. Met duizend bijeengepropt in een auditorium of met twintig aanschuiven in een rij, men wil ons de illusie van de keuze geven; men spoort ons aan om te geloven dat, door te kiezen tussen deze of die sandwich, deze of die les, we een positie innemen.
We zouden kunnen praten over wat er achter de professor schuilt, wat hij ons doet slikken en met welke dosis.
We willen eerst het kadaver opgraven dat zich achter de kantine schuilt.
Het heeft een naam: Sodexo.
Een naam dat we sinds onze eerste schooljaar kennen: ze leveren dezelfde diepgevroren soepen, dezelfde groentenpurees, hetzelfde smakeloze vlees, bijna in alle staatsscholen.
Overal ter wereld kennen anderen de naam sinds hun eerste verblijf in de gevangenis.
In de centra voor “vreemdelingen”, in de kerkers voor ongewensten. In de kantines van militaire bases, in de cafetaria's van booruitrustingen, zoals in de kantoren van mijnbedrijven en andere opeenhopingen van uitgebuiten en dollars bevindt dezelfde stront zich in de potten.
Maar wees gerust. Jullie zijn zeker beter gevoed dan een “vreemdeling” in een centrum. Normaal ook, hier betaal je. Elders is het de Staat die betaalt opdat men niet teveel zou creperen in haar kooien. In beide gevallen is het Sodexo die binnenrijft.
Hier in België bouwt de Staat een gevangenis voor “vreemdelingen” in Steenokkerzeel. Nog één erbij, naast de luchthaven om de uitwijzingen te vergemakkelijken. Met individuele cellen om diegenen die revolteren te isoleren. Sodexo zal ook in de running zijn.
Hier in de ULB heeft Sodexo de klus al binnengehaald, net zoals het bedrijf Jacques Delens, dat zowel met de bouw van het Solvay-auditorium als met de bouw van deze nieuwe gevangenis poen schept.
Vandaag onteigenen we Sodexo van haar eetbare stront opdat ze, gratis, bevrijd van haar financiële ketens die haar aan opsluiting, uitbuiting en kolonisatie verbinden, een minder bittere smaak terugvindt.
Vandaag bederven we haar eetbare stront opdat ze, oneetbaar, de smaak van deze collaboratie krijgt.
Overal en altijd willen we zandkorrels, roest of parasieten in de raders van de macht en van de deportatiemachine; van bedrijven, instituties, Staten die een wereld voeden die onze verlangens en onze wil probeert te vernietigen."
18.01.2010
http://www.cemab.be/news/2010/01/8421.php
Abonneren op:
Posts (Atom)